روانشناسی باید برای هر انسانی زمینه‌ای دینی داشته باشد

دکتر علی اصغر احمدی؛ استاد برجسته دانشگاه تهران و تربیت مدرس، دارای مدرک دکتری روانشناسی از دانشگاه تهران، عضو هیئت علمی و استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران است. در کارنامه او تالیف کتابهای مختلفی در حوزه روانشناسی از جمله: “نوجوان و خانواده”، ” پدر، مادر، معلم، من نوجوانم، “نوجوان و جامعه”، “کندوکاو (پاسخ به پرسش های نوجوانان)”، “نوجوان و مهارت های زندگی”، “نوجوان و خودشناسی”، “مدرسه نامرئی”، “شخصیت ، موضوع تربیت”، “شخصیت و رفتار”، “روانشناسی تربیت از دیدگاه اسلامی” و “روانشناسی روابط درون خانواده” به چشم می خورد.

دکتر احمدی در گفت‌و‌گویی کوتاه با پایگاه اطلاع رسانی موسسه جوانان آستان قدس رضوی از نقاط ضعف و قوت نظام روانشناسی، جایگاه مشاوره در میان نوجوانان و آشنایی ۱۵ ساله خود با موسسه جوانان گفت. این گفتگو در حاشیه نخستین نشست  تخصصی از سلسله برنامه های «گفتمان تربیت» با موضوع آشنایی با ویژگی‌های دوره‌ی نوجوانی، راهکارهای تربیتی مواجهه با مسائل و مشکلات نوجوان و جوان و ویژگی‌های مشاوران تربیتی کارآمد انجام شد.

 

  • ورود تعلیمات دینی به مقوله علوم تربیتی نوجوان و جوان را چه مقدار ضروری و مفید می‌دانید ؟

تربیتی که مورد نظر فرهنگ کشور ما است، یک تربیت دینی بوده و غیروابسته به دین نیست. این نگاه را نیز داریم که انسان فطرت دارد و اینکه قبل از اینکه به دنیا بیاییم، به خدا بله گفته ایم و پا به دنیا گذاشته ایم. ما قائل به این هستیم که انسانی سالم است که آرامش درونی داشته باشد و این بدون داشتن ارتباط با خدا میسر و ممکن نیست.

  • آیا این نکاتی که عرض کردید حاکم بر نظام روانشناسی و مشاوره درون کشور نیز هست یا خیر ؟

اگر روانشناسی را به صورت جهانی بخواهید ببینید، خیر به این شکل نیست و سکولار هستند. اما در سیستم کلان کشور به این شکل نیست. حال ممکن است که اساتیدی از منابع سکولار استفاده کنند ولی در سیستم کلان نظام روانشناسی و مشاوره همین نگاهی که عرض کردم، حاکم است.

  • صحبت از نظام روانشناسی و مشاوره به میان آمد، سوالی که اینجا مطرح است این است آیا نظام کنونی روانشناسی و مشاوره کشور کارآمد است؟

سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در خصوص تشکیل و ساماندهی ساختار و ارتباط روانشنان و مشاوران پیشرفت کرده است ولی از لحاظ نظارت فکری و فرهنگی کم کاری شده است.

  • به نظر جنابعالی، مشاوره و روانشناسی جایگاه خود را در میان نوجوانان و جوانان پیدا کرده است؟
  • در این حوزه نیز دچار فراز و فرود هستیم، اگر به تاریخچه شروع راهنمایی و مشاوره در ایران مراجعه کنیم، در می‌یابیم که این خدمت با هدف ارائه خدمات به نوجوانان شروع شد. در مقوله مشاوره به نوجوانان ابتدا هدایت تحصیلی و سپس انتخاب رشته به هدف تبدیل شد که متاسفانه به هیچ وجه کار موفقی در ایران نبوده است. راهنمایی و مشاوره‌ای که برای دوره نوجوانی تعریف شده بود، هرگز نتوانست کار موفقی را صورت پذیرد و در حال حاضر خانواده‌ها، بنابر ضرورت و احساس نیازی که در حوزه ارتباطی با نوجوان پدید می‌آید، با مراجعه به مراکز مشاوره‌ای این خلاء را پر می‌کنند.

 

  • کارنامه موسسه جوانان آستان قدس رضوی را در حوزه مسائل تربیتی جوان و نوجوان چطور ارزیابی می‌کنید؟

بنده مدت زیادی است که با موسسه جوانان در ارتباط هستم. این ارتباط برمی‌گردد به اوایل دهه ۸۰ که به همراه تعدادی از دوستان در مشهد حضور پیدا کردیم و سلسله جلساتی را برگزار کردیم. در سال‌های بعد هم دوستان این مجموعه، در امور تحقیقاتی به دفتر تهران مراجعه کردند و این ارتباط مفید نیز تا حال حفظ شده است. در رابطه با فعالیت‌های خوب موسسه در چند سال گذشته باید به راه اندازی بخش مشاوره تلفنی، تولید کتاب و لوح فشرده اشاره کرد اما نکته‌ای که در ذهن بنده نقش بسته است، فراز و فرود این فعالیت‌ها است که اگر به صورت پیوسته و فعال این خدمات صورت پذیرد، خروجی مناسب‌تری خواهد داشت.

 

  • از نظر شما، همراهی و مساعدتی که مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی می‌تواند به مسائل روز نوجوان و جوان داشته باشد، چیست؟

ابتدا باید دغدغه و موضوع روز جوانان را با برگزاری همین نشست‌ها بشناسیم و بعد ضمن این که خود مجموعه پتانسیل‌هایی را فعال کند، باید از پتانسیل اجتماع نیز استفاده و بهره ببرند؛ زیرا در حال حاضر زمانی نیست که دستگاه‌های دولتی به تنهایی بتوانند بار مسائل اجتماعی را به دوش بکشند. به طور مثال این موسسه می‌تواند پتانسیل پایگاه‌های اجتماعی و مراکز مشاوره سطح شهر را فعال کند و مساعدتی به این مراکز داشته باشد.

بارگذاری نوشته های مرتبط بیشتر
نظرات بسته شده است.