کارشناس حوزه خانواده و نوجوان با بیان اینکه تشویق و تنبیه روش ابتدایی تربیتی است، از تبشیر، انذار، محبت و حیا به عنوان روشهای تربیتی متعالی اشاره کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسسه جوانان آستان قدس رضوی و به نقل از آستان نیوز، امیرحسین بانکیپور صبح امروز در افتتاحیه همایش تربیت مربی تخصصی که در موسسه جوانان آستان قدس رضوی برگزار شد، گفت: در جامعه امروز نگرانیهای تربیتی بسیار بیشتر شده است و ما باید به این مسائل بسیار عمیقتر و گستردهتر توجه کنیم.
وی با مخاطب قراردادن مربیان افزود: گروه سنی که شما قرار است مربی آنها باشید بسیار حساس و بحرانی است و طبق فرمایش امام حسین(ع) بین جلوگیری از کشته شدن و جلوگیری از انحراف یک جوان باید جلوی انحراف را گرفت چرا که هدایت یک نفر معادل جان همه انسانهاست.
کارشناس خانواده و نوجوان تصریح کرد: به فرموده پیامبر (ص) کفالت فرهنگی یک جوان معادل کفالت اقتصادی یک میلیون از ایتام است.
بانکیپور ادامه داد: مصداق اصلی امر به معروف و نهی از منکر کار تربیتی و نفوس در دوره نوجوانی است نه مصداق امر به معروفی که در جامعه وجود دارد.
وی با بیان اینکه مدیریت رفتارهای جامعه در کتابهای روانشناسی غربی، ابزار تشویق و تنبیه است، تصریح کرد: در روایات و قرآن روش تشویق و تنبیه ابزار حیوانی تربیتی هستند و این روشها هم در انسان و هم در حیوانها پاسخ میدهد.
کارشناس خانواده و نوجوانان تصریح کرد: در قرآن کریم علاوه بر دو روش ابتدایی تربیتی، دو ابزار متوسط معرفی میکند که آن تبشیر و انذار است که ماهیت آن با تشویق و تنبیه فرق میکند.
بانکیپور ادامه داد: در قرآن کریم انذار مهم تر از تبشیر است و تاکید بر آن دارد و اکنون یکی از اشتباهات ما در فضای تربیتی این است که انذار ما پایین است.
وی افزود: در قرآن انذار بر تبشیر تقدم دارد و اکنون علت تعارضهای رفتاری جامعه این است که در جامعه انذار ضعیف شده است. انذار به معنی هشدار نسبت به آینده خطرناک، جهنم و عذاب الهی است.
کارشناس خانواده با بیان اینکه دو ابزار متعالی قرآن در تربیت محبت و حیا است، گفت: قدرت سازندگی محبت بسیار زیاد است اما قدرت تخریب آن هم بسیار بالاست.
بانکیپور افزود: اگر رابطه محبت شکل بگیرد، قدرت تربیتی هزار برابر میشود اما قدرت محبت همانطور که اثرگذار است، خطرناک نیز میباشد.
وی افزود: رابطه محبتآمیز با متربی باید شکل بگیرد تا جلوی عوارض فرهنگی را بگیرید اما جوری نباشد که محبت شما وسیله هلاکت او بشود.
بانکیپور ادامه داد: حیا هم به تنهایی موثر است و هم عوارض محبت را کم میکند و محبت را تقویت میکند.
وی گفت: حیا حالتی بین مربی و متربی ایجاد میکند که متربی بخاطر حیا کارهایی را انجام نمیدهد؛ شما نیز باید با متربی خود به گونه ای رفتار کنید که از شما حیا داشته باشند.