استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: مشکل اصلی در دنیای معاصر، گذشته و آینده ظاهربینی انسان است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسسه جوانان آستان قدس رضوس، حجتالاسلام عبدالحمید واسطی در ششمین شب از ماه محرم در مراسم عزاداری حسینیه مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی، گفت: همه ما حرکت میکنیم و حرکت در مسیرها نیاز به جهتیابی دارد، جهتها تحت تأثیر نوسانات زندگی و دنیا قرار میگیرد٬ برای اینکه هدف را پیدا کرده و آن را گم نکنیم، نیاز به قطبنما داریم.
استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با طرح این سؤال که قطبنمای جوان مسلمان در دنیای معاصر چیست؟، بیان کرد: مشکل اصلی در دنیای گذشته، معاصر و آینده ظاهربینی انسان است، قطبنمایی میخواهیم که ما را از ظاهربینی نجات دهد.
وی افزود: دنیای زندگی روزمره ما محسوس است و حواس ما آن را درک میکند، ادراکات ما از حواس ما تأثیر و نشأت میگیرد و اینکه میگویند انسان عقلش به چشم یا به گوشش است، همین ادراکات است.
واسطی با اشاره به انسانهای ظاهربین اظهار کرد: وقتی ادراک امور افراد تحت تأثیر ظاهر است، آدم آن چیزی را که میخواهد ظاهرسازی میکند، خروجی ظاهرسازی خود محوری، نفاق و دروغ است.
استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: من وقتی عقلم به چشمم باشد یعنی عقلم به تمایلاتم است و به محرکهای احساسی و نیازها بلافاصله پاسخ میدهم.
وی با اشاره به حدیثی از امام علی(ع) عنوان کرد: قاعده طلایی در فضای اخلاق برای تشخیص کار صحیح و اخلاقی این است که ببینیم کاری که انجام میدهیم اگر فرد دیگری در مورد ما انجام بدهد ما خوشحال میشویم یا نه؟
واسطی متذکر شد: آسیب و مشکل دنیای قدیم، معاصر و آینده همین ظاهربینی و خودمحوری است، چرا که ما در دنیای محسوس مادی قرار گرفتیم و ادراک ما در این احساسات محصور شده است.
استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در خصوص تفاوت درک یک کودک با یک فرد میانسال گفت: تصمیمهای بچهها تابعی از احساس آنها است در حالی که تصمیم بزرگسالان از نفع و ضرر آن تبعیت میکند.
وی تشریح کرد: کنترل خودمحوری با تقوا حاصل میشود و تقوا جزو مهارتهای زندگی و مدیریت احساس بر اساس رضایت خدا است.
واسطی ادامه داد: اگر قرار است ظاهربینی آسیب باشد، باید بهسمت نفوذ در باطن برویم، لایه اول باطن، محاسبات نفع و ضرر است.
استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بیان کرد: آیاتی از قرآن ما را بهسمت این قطبنما سوق میدهد، آیاتی که میگویند عقلت را از ظاهر به باطن سوق بده.
وی تصریح کرد: ادیان برای این آمدند که بگویند چیزهایی در این دنیا وجود دارد که ما با حواسمان درک نمیکنیم، این ادیان آمدند که محاسبه تمایلات حسی و ظاهری ما را بهمحاسبه نفع وضرر باطنی ببرند، هر چیزی که ما حس میکنیم و در رادار ادراکی ما میگنجد، ظاهر است.
واسطی متذکر شد: هر مسئلهای ملکوت و باطنی دارد، مناسک به معنی آداب پرستش و یکی از آداب پرستش قربانی کردن استف، قربانی کردن نه بهخاطر گوشت و خون حیوان بلکه به خاطر حسی که تو از رضایت خدا در گرو انجام این کار داری، برای خدا مهم است.