عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امام خمینی(ره) ذره‌ای اصالت به دنیا نداد اما دنیا را زیر و رور کرد. همه مبارزان ایران و جهان همیشه به نتیجه مادی اصالت می‌دادند و هیچ کدام هم به نتیجه نرسیدند. تنها کسی که گفت ما مأموریم به تکلیف و نه نتیجه به نتیجه رسید.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسسه جوانان آستان قدس رضوی، حسن رحیم‌پور ازغدی در جلسه تدریس و تبیین آثار معرفتی و توحیدی امام خمینی(ره) که به همت موسسه جوانان آستان قدس رضوی در مجتمع دانشجویی امام رضا(ع) مشهد مقدس برگزار شد، تصریح کرد: چهار منبع را از آثار امام خمینی(ره) در دستور کار مطالعه دوستان بوده است و من همین اول می‌خواهم تشکر کنم که در این برنامه‌ریزی به این ابعاد از افکار امام(ره) توجه کرده‌اند که در حاشیه تحول بزرگ تاریخی که ایشان رقم زد دیده می‌شود در حالیکه آنها همه متن بود و تمام این تحولات حاشیه‌ای بر آن متن بود.
وی افزود: در چهل حدیث در شرح حدیث جنود عقل و جهد در تفسیر حمد و اسرار و الصلاه امامِ جوان و میانه‌سال به نگارش پرداخته است. فلسفه و عرفان نظری و فقهی و اصول و تفسیر و حدیث و کلام و بعد هم سیاست و علم الاجتماع تا تأسیس حاکمیتی با این ابعاد در عصر غیبت و این جنبش عظیم و بی‌سابقه توده‌ای در ایران و در جهان اسلام و تغییر مسیر تاریخی بشر به معنای دقیق کلمه همه اینها هسته اصلی‌اش جنبه عبودیت امام و فنای همه خواسته‌هایش در خواسته خداوند متعال بود.
رحیم‌پور تأکید کرد: اینکه قلب صدها میلیون انسان را بدون هیچ تلاشی برای تصاحب آن، به خود متوجه کردی، چیزی جز خواست خداوند نبود. او به هیچ چیز و هیچ کس جز خداوند اصالت نداد. نه از هیچ دستاورد دنیوی شاد شد و نه از شکست ظاهرا دنیوی غمگین شد. چون وقتی انسان به خداوند وصل شود به ثباتی می‌رسد و دیگر تحت تأثیر عامل بیرون نیست و به عالم ثبات وصل می‌شود. شکست و پیروزی برایش مساوی می‌شود. این درس بزرگ انبیا بود که همه جا حتی در جوامع اسلامی فراموش شده بود و امام به ما یادآوری کرد.
وی خاطرنشان کرد: امام این جریان را به متن تاریخ و جامعه جهانی آورد و همه چیز را تغییر داد. او گفت که نه تنها همه چیز در این دنیا نیست بلکه هیچ چیز در این دنیا نیست. ایشان ذره‌ای اصالت به دنیا نداد اما دنیا را زیر و رور کرد. همه مبارزان ایران و جهان همیشه به نتیجه مادی اصالت می‌دادند و هیچ کدام هم به نتیجه نرسیدند. تنها کسی که گفت ما مأموریم به تکلیف و نه نتیجه به نتیجه رسید. تنها کسی که به پیروزی رسید کسی بود که گفت به نتیجه فکر نمی‌کنم به تکلیف فکر می‌کنم. البته از این جریان تفسیر نادرستی هم شده است. خیلی‌ها گفته‌اند که گویا نتیجه مهم نبوده است و این اشتباه است. اینجاست که باید تکلیف را شناخت. تکلیف توجه به یک نتایجی است در این عالم. تلاش برای رشد معرفتی و عقلانی و اخلاقی و اقامه قسط و تأمین حقوق مردم در همه زمینه‌ها و همه اینها نتیجه است. پس تلکیف ما خودش معطوف به یک نتایجی است و بهترین نتیجه تحقق بیشتر غرض صحیح است.
