گفتوگو با بانوی نخبه ورزشی کرمانشاهی؛
توسل به امام رضا(ع) رمز موفقیتم بود
۴ مدال طلای جهانی که ۳تای آن را در دیدارهایش با رهبر معظم انقلاب به ایشان تقدیم کرده و مدال آخر که خداحافظی از دنیای قهرمانیاش بوده را به خانواده شهدای مدافع حرم تقدیم کرده است میکند.
مریم هاشمی، اهل کرمانشاه، بانوی قهرمان رشته ووشو و نخبه ورزشی است که خدام بارگاه منور رضوی در قالب جشنهای مردمی زیر سایه خورشید به دیدار او و خانوادهاش رفتهاند، به همین مناسبت فرصت گفتوگو با وی را مغتنم شمرده و با او همکلام میشویم.
در ادامه بخشی از صحبتهای مرا با مریم هاشمی –اهل کرمانشاه- بانوی قهرمان جهان در رشته ووشو و نخبه ورزشی در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ را خواهید خواند.
از عناوین و افتخارات ورزشیتان برایمان بگویید؟
از دوران کودکی ورزش میکردم و قبل از ۱۸ سالگی عضو تیم ملی رشتههایی مثل کیکبوکسینگ، بسکتبال و راگبی بودم اما بعدازآن رشته ووشو را بهطورجدی پیش گرفتم. در مدت ۸ سال ۴ مدال جهانی در این رشته کسب کردم که آخرین مدال مربوط به سال ۲۰۱۷ و خداحافظی با دنیای قهرمانی بود.
از جریان اهدای مدالهایتان به مقام معظم رهبری توضیح میدهید؟
در سالهای ۹۰ و ۹۴ که همراه با ورزشکاران دیداری با رهبر معظم انقلاب داشتیم، مدالهای طلایم را تقدیم ایشان کردم. در سال ۹۲ نیز ایشان در کرمانشاه حضور داشتند که مدال طلایی که آن سال در مسابقات جهانی کسب کردم را تقدیم ایشان کردم. من از ایشان خواستم در صورت صلاحدید، مدالها توسط ایشان به موزه آستان قدس رضوی اهدا شود اما رهبر انقلاب معتقد بودند که این مدالها بهتر است در کرمانشاه نگهداری شود تا مایه افتخار این استان باشد و فرمودند زمانی که از دنیای قهرمانی خداحافظی کردید تمام مدالهایتان را یکجا به موزه آستان قدس رضوی و یا آستان مقدس حضرت معصومه(س) اهدا کنید، من هم این فرمایش حضرت آقا را با دیده منت پذیرفتم و در حال حاضر پیگیر روند اداری اهدای آنها به موزه آستان حضرت رضا(ع) هستم.
مدال طلای خداحافظی از دنیای قهرمانی را هم اهدا کردید؟
بله. این مدال را به خانواده معظم و معزز شهدای مدافع حرم اهدا کردم. چراکه معتقدم همه ما باید بدانیم هر چه داریم از خون شهدای اسلام است و باید پاسدار خون آنان باشیم و من هم بهنوبه خود در سنگر ورزش سعی میکنم این پاسداری از خون شهدا را با اهدا آخرین مدال قهرمانیام به خانواده این عزیزان قدر بدانم.
غیرازاین مدالها، مدال دیگری همکسب کردید؟
بله. در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ مدال نقره جهان و در سال ۲۰۱۶ مدال برنز آسیا را کسب کردم.
در حال حاضر که از ورزش قهرمانی خداحافظی کردهاید مشغول چهکاری هستید؟
در حال حاضر مربیگری ووشو را در استان کرمانشاه پیشگرفتهام و سعی میکنم در این عرصه بهگونهای فعالیت داشته باشم که رضایت خداوند را به همراه داشته باشد. بر این مسئله معتقدم که کشور برای من هزینه بسیاری کرده است و در حال حاضر که من میتوانم برای کشورم مفید باشم از هیچ کوششی فروگذار نخواهم کرد و با شهریههای خیلی کم به دنبال یافتن استعدادهای جدیدی در این رشته هستم.
تابهحال به مشهد سفرکردهاید؟ میخواهم درباره رابطه قلبیتان با حضرت بیشتر صحبت کنیم.
بله. من بارها و بارها توفیق زیارت حضرت رضا(ع) نصیبم شده است. پیش از هر مسابقهام به مشهد میرفتم و از حضرت میخواستم که یاریام کنند و بعد از مسابقه نیز به مشهد میرفتم و سجده شکر در آستان حضرت بر زمین میگذاشتم. امام رضا(ع) هیچگاه تنهایم نگذاشتند و همیشه توسلم به حضرت بود که باعث شد در دنیای ورزش موفق باشم و تاآخریننفسهای عمرم خود را مدیون حضرت میدانم.
درباره حضور کاروان خادمان امام رضا(ع) در منزلتان بفرمایید؟
همانطور که گفتم قبل و بعد از هر مسابقه به زیارت امام رئوف(ع) میرفتم و از ایشان مدد میخواستم. اما در آخرین مسابقهام که خداحافظی از دنیای ورزش بود به دلیل بیماری تعدادی از اعضای خانوادهام نتوانستم به محضر ایشان حضور پیدا کنم و دستبوسشان باشم. اما حضرت بازهم من را شرمنده خود کردند و خادمانشان را به شهر و خانه ما فرستادند. حضرت میدانند که دل ما همیشه در حرم ایشان است و اگر شرایط زیارتشان را نداشته باشیم، خودشان میهمان ما میشوند.
صبح آن روز که خدام الرضا به منزل ما آمدند به ما اطلاع دادند که قرار است چند تن از مسئولان آستان قدس تشریف بیاورند. اما صحبتی از خادمان و کاروان زیر سایه خورشید و پرچم متبرک آستان مقدس حضرت رضا(ع) نشد.
وقتی خادمان را بالباس مخصوص خدمت حریم ملکوتی امام رضا(ع) درحالیکه پرچم سبزرنگ و مزین به نشان نصر من الله و فتح قریب حضرت را دیدم دقایقی مات و مبهوت مانده بودم. کاملاً غافلگیر شدم. چشم از آن فرستاده نازنین برنمیداشتم و از اینهمه لطف حضرت اشک میریختم.